Hoi! Ik ben Ilse. Ik was 11 jaar toen ik bij Hondgenoot kwam om van mijn hondenangst af te komen. Ik durfde negens te spelen waar een hond was. Dus bij heel veel vriendinnen durfde ik niet te spelen.

Mijn ouders moesten heel goed uitzoeken waar we op vakantie gingen; als er honden zouden zijn, wilde ik naar huis. Als ik een hond zag, sprong ik in de armen van mijn vader en begon heel hard te huilen. Ik raakte helemaal in paniek. Zelfs zo erg, dat ik gewoon de straat op rende als ik een hond zag. Aangelijnd of los, dat maakte niks uit.

Toen ik twee jaar was, is er een hond tegen mijn buggy gesprongen waar ik in zat. Hij pakte zo mijn krentenbol uit mijn hand. Ik weet dat niet meer, maar min ouders denken dat dit de reden is waardoor ik zo bang was voor honden.

Ik wilde graag van mijn hondenangst afkomen. Overal waar ik kwam keek ik eerst of er geen honden waren. Ik wilde ook alleen naar school fietsen en dat durfde ik nu niet; gewoon bang om een hond tegen te komen.

Ik leerde van Gigi eerst de hondentaal. En ik leerde in hondentaal ‘nee’ zeggen. Zo kon ik al een beetje laten zien aan een hond dat ik het niet fijn vond als deze bij mij in de buurt zou komen. En ik mocht zelf bepalen of ik iets durfde met een hond of niet. Maar na twee lessen liep ik al achter Gigi aan, met haar hond voor op. Toen ineens durfde ik koekjes te gooien en kon ik al vertellen of de hond zich op zijn gemak voelde. En omdat ik merkte dat ik ook wat kon doen tegen de hond, voelde ik me steeds zelfverzekerder. We gingen naar het bos om oefeningen te doen. Puzzeltjes en zoekopdrachtjes. Ik vond het erg leuk om samen te werken en ik werd steeds rustiger met de hond in de buurt.

Na 12 lessen was ik echt op mijn gemak. Ik wandelde alleen met de hond en durfde hem te aaien. Ook vond ik het niet erg als hij even kort snuffelde aan mijn been.

Het ging zelfs zo goed dat we als gezin hebben besloten om zelf een hond in huis te nemen! Ik vond het best spannend, vooral omdat het een puppie zou worden. Misschien zou hij mij bijten. Maar Jip is mijn beste vriend geworden. Ik had nooit durven dromen dat het zo goed zou komen met mijn hondenangst.